φανταστικός διάλογος #2

- δεν πρέπει.
- ναι, συμφωνώ! Όσο πιο ψηλά με σηκώσεις, τόσο πιο δυνατά θα χτυπήσω όταν πέσω. μα το ξέρεις πως αυτοί που θέλουν να πετάξουν δεν σκιάζονται από καμιά πτώση. χωρίς αυτούς άλλωστε δε θα είχαμε αεροπλάνα :-)

τι όνειρα βλέπω θεέ μου!! #2

προσπαθώ να πηδήξω από ένα βράχο. διαπιστώνω ότι είναι ψηλός και τα βράχια κοφτερά. τον κατεβαίνω πολύ προσεχτικά μέχρι το σημείο που δεν έχει άλλο στήριγμα και πρέπει να πηδήσω. φοβάμαι. δεν ξέρω αν έχω υπολογίσει σωστά την απόσταση. τελικά βρίσκομαι κάτω χωρίς να έχω την εμπειρία της πτώσης. είμαι σε μια άγρια παραλία με κόσμο. ξαφνικά αναταραχή και ο κόσμος τρέχει προς το μέρος μας. παπάδες, παπάδες πολλοί, με τα μαύρα τους ράσα να σέρνονται στα βότσαλα πλησιάζουν. δεν ανέχονται, λέει, να έχουμε κάτι μεταχειρισμένο. θέλουν να μας απαλλάξουν από κάθετι φορεμένο και φθαρμένο, ακόμα κι αν είναι δικό μας. Σηκώνομαι για να ξεφύγω, μου πέφτουν τα μαύρα γυαλιά. τα πλησιάζει ο μαυροφορεμένος. τα αρπάζω με μανία και θυμάμαι πως θέλω να τρέξω.