Παρασκευή, Φεβρουαρίου 8

χριστόβολος

καμιά φορά για να πάθεις πολιτισμικό σοκ χρειάζεται να ταξιδέψεις σε μια άλλη χώρα. καμιά φορά για να καταλάβεις τι πραγματικά επικρατεί στην πόλη που ζεις σου παίρνει καιρό. καμιά φορά για να καταλάβεις τις αντιλήψεις των ανθρώπων που ζουν στον ίδιο χώρο με εσένα χρειάζονται χρόνια. καμιά φορά αρκεί ένα πάρτυ. ένα πάρτυ σε μια αυλή στο Βόλο, ένα πάρτυ που σε κούρασε και το άφησες, που συνέχισες για λίγο να το παρακολουθείς από το μπαλκόνι απέναντι με απορία. ένα πάρτυ σε μια αυλή με πέντε-έξι νεαρούς σε ευθυμία, να κάνουν κύκλο, με τα χέρια του ενός στους ώμους του άλλου να χορεύουν και να τραγουδούν...τον ύμνο της Ν.Δημοκρατίας. κι όταν έρχονται οι μπάτσοι να τους φωνάζουν 'αδέρφια ελάτε στη γιορτή μας'.τι κι αν δεν τους έδωσες ποτέ σημασία ή αξία...τι κι αν καθόσουν να λογομαχείς μέχρι τις δυο το πρωί στο τσιπουράδικο που έκλεισε και αναποδογύρισε καρέκλες για την υποκρισία της εκκλησίας, για τις πολύτιμες καμπάνες των προσφύγων που έλιωναν οι τραγόπαπες για να εξαργυρώνουν στην πλάτη του πόνου...αυτοί υπάρχουν εκεί και μιλούν στην τηλεόραση για τον πολυαγαπημένο τους Χριστόδουλο, μπροστά από το τζάκι τους, έχοντας δίπλα τους μια γυναίκα να κουνάει πιστά το κεφάλι. όλοι οι αντωνάκηδες της χώρας αυτής σίγουρα πιστεύουν πως ο πολυαγαπημένος τους Χριστόδουλος και οι ομοίοι του σαγηνεύτηκαν από το μότο 'Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών' και αναπόφευκτα απέκτησαν μια 'ελαφρά απόκλιση προς τα δεξιά', χωρίς βέβαια να το καταλάβουν εφόσον μελετούσαν τω καιρό εκείνο που συνέπεσε με το θριάμβο της χούντας. το ότι βρήκαν τοίχο από την πολύ δεξιά στροφή και απέκτησαν ωραιότατες και μόνιμες ψύξεις στο σβέρκο δεν το βλέπουν οι αντωνάκηδες αυτού του τόπου. Βόλος, η πόλη πρότυπο, όπου αυτοδιοίκηση και εκκλησία συνεργάζονται άψογα για το καλό του τόπου, όπου λειτουργεί το ιδιωτικό σχολείο 'ο Άγ. Απόστολος ο Νέος', πρωτοπόρο στο είδος του, όπου ο μεγαλύτερος πυρετός ήρθε από τη μέθη των λαοσυνάξεων του εθνάρχη με το λάβαρο και το στέμμα που αντιστεκόταν για τις ταυτότητες.

πώς έγινε και βρέθηκες στην παρέλαση εκείνη; βρέθηκες νομίζω για να ακούσεις την κραυγή μιας γυναίκας: 'βγάλε τη μάσκα σου αλήηηηητη'. ήταν και ο βασιλέας μας εκεί, μέσα σε όλη τη μεγαλοπρέπεια της ανωνυμίας του.

το σύνταγμά μας, μαζί με τους άλλους κανόνες δικαίου που υπερασπίζει, διαπιστώνει περίτρανα πως 'επικρατούσα θρησκεία είναι στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, … γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό… τηρεί απαρασάλευτα … τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις'.

μακάρι ίσως (μακάριος) να μπορούσες να πιστεύεις σε άμφια και θαύματα. άλλωστε θα μπορούσες να ταυτιστείς με την άποψη ότι ο χριστιανισμός είναι μία θρησκεία με πρωταγωνιστή έναν κατ'εξοχήν αποτυχημένο κοινωνικά...που δεν έκανε οικογένεια, δεν έκανε καριέρα και δεν κατάφερε να πείσει.

(οι εκφράσεις σε πλάγια είναι από την εκπομπή ΕΡΕΥΝΑ του Παύλου Τσίμα στις 05.02.08 'Η εκκλησία κι εμείς, δέκα χρόνια μετά')

3 σχόλια:

serifaki είπε...

νομιζω οτι το τραγουδακι τι τους θελουμε τοσους σωληνες κολλαει γάντι ως σχολιο στο ποστ αυτο!
:))))

Ανώνυμος είπε...

βασικά περιμένω με ανυπομονησία το οπτικοακουστικό ντοκουμέντο του παραληρήματος του αντωνάκη!!! χοχο!

serifaki είπε...

φσσσστ...μποινγκ!