διχασμένη κυριακή

σπίτι ψηλοτάβανο, άδειο και άσπρο βαμμένο θαρρώ
καθρέφτης μεγάλος κλασσικός με χρυσή περίτεχνη κορνίζα
το γέλιο σου αναιδές, κοροϊδευτικό
τα μάτια σου σπιθιρίζουνε καθαρή ευχαρίστηση
ξέρεις ότι προκαλείς τρόμο άμετρο και στέκεσαι σε απόσταση για να παίρνεις τις αναπνοές που σου αναλογούν και πολύ περισσότερες
δε μπορείς να σου ξεφύγεις
με μάτια ταψιά σε ξορκίζεις από τον χώρο
να φύγεις να φύγεις
δεν έχεις υπάρξει ποτέ δεύτερη
είσαι εκεί αγκαλιά με το γέλιο σου και πυκνώνεις τον αέρα
λόγια αόρατα περιπαιχτικά σκαλίζουνε το στέρνο
έτοιμη να σε αγγίξεις για να διαλυθείς
δε μπορεί να σε βλέπεις διπλή
δε μπορεί!!!!!!

- ρε τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν κοιμάται σε καναπέ που σπάει στη μέση και το σώμα του δε χωράει ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πλευρά (εκτός από λουμπάνγκο βεβαίως βεβαίως) -