για ένα χρωματιστό κομμάτι ξύλο

μπορούμε με κάποιο τρόπο να αποφύγουμε να βγαίνουμε σε αυτή την αγορά; εκεί που επικρατεί αλλαλαγμός, σπρωξίδι και μίσος; στην αγορά των εκπτώσεων, στην αγορά του σαββάτου; μπορούνε τα σμήνη να μη συσσωρεύονται τις ίδιες ώρες πάνω από τους ίδιους πάγκους; αισθητικά και μόνο είναι απαράδεκτο. θλιβερό είναι, αποκαρδιωτικό. στα μεγάλα εμπορικά να κάθονται ακίνητοι στις κυλιόμενες να περιμένουν υπομονετικά τον όροφο να τους έρθει στα πόδια. να παστώνονται στα ανσανσέρ να κατέβουν. κορεσμός από αρώματα κι ανάσες. να τραβάν μανίκια και μπατζάκια μέσα από σωρούς με πανομοιότυπα ρούχα. να χρεώνουν κάρτες και δάνεια καταναλωτικά για μπλουζάκια μαύρα, για σκούρα παλτά και καουμπόϊκες μπότες. να κουβαλούν σακούλες, σακούλες, περιττές, το πρώτο και άμεσο σκουπίδι της αγοράς τους. να σέρνουν τα παιδιά τους σε δοκιμαστήρια και καθρέφτες. να τρέχουν, να τρέχουν. η βόλτα του σαββάτου είναι τα ψώνια. ο μόνος ίσως ελεύθερος χρόνος είναι για τα ψώνια. οι προσποιητές ελλείψεις για τις πολλές ανάγκες. απαστράπτοντα τα καινούργια σας ρούχα. σε χαμηλές τιμές τα αξεσουάρ.

χθες αγόρασα ένα επιμήκες κομμάτι ξύλου ζωγραφισμένο με λάδι...το αγόρασα γιατί κουράστηκα να ελπίζω πως θα έχω το χρόνο να το δημιουργήσω.