ψαροκοκκαλίζω

είναι πίσω ένα ζευγάρι. όχι απαραίτητα ερωτικό. ίσως φιλικό. ίσως φοιτητικό. είναι πάντως ζευγάρι με την έννοια του θηλυκού-αρσενικού. είναι κι ένα πιτσιρίκι από διπλανό τραπέζι αποφασισμένο να του κάνει παρέα. δεν το αφήνει σε ησυχία. το αρσενικό κομμάτι του ζευγαριού παλεύει για τη σειρά του να συνεχίσει τη συζήτηση με το θηλυκό κομμάτι. θέλει να μιλήσει ο άνθρωπος, να πει τα δικά του. προς στιγμήν φαίνεται να τα παρατά. ήρθε και το φαγητό. να ξυπνά το μητρικό ένστικτο του θηλυκού; τι γίνεται; είναι όμορφο το αγοράκι. στο δικό του το τραπέζι δεν το κάνουν ζάφτι. με το μεγάλο το αγοράκι όμως δεν υπάρχει τίποτα να πεις; το μικρό φεύγει. μόνο πιρούνια ακούγονται. είναι ένα εστιατόριο που βλέπεις τη φωτιά της σχάρας μέσα από τζάμι. μυρωδιά δεν έρχεται. μόνο η φωτιά ζεσταίνει τα πιάτα. και ο ψήστης δεν είναι θέαμα κακό. βλέπεις μπροστά και καλαμιές μπηγμένες σε βότσαλα άσπρα, καταθάλασσα. διάλλειμμα τέλος. ο πιτσιρίκος επέστρεψε.(κενό). ο πιτσιρικός πάει στο τραπέζι του για παγωτό. το ζευγάρι συζητά. να ασχοληθείς και άλλο; ήρθαν οι χυλοπίτες.
-τι έχεις ρε μπίλυ;
-...(αχνή ή ανύπαρκτη απάντηση)
το ζευγάρι φεύγει.
καλές οι χυλοπίτες με τα θαλασσόφρουτα, αλλά ήρθες για ψάρι φρέσκο, τσιγκουνεύτηκες και πάλι κάλυψες την ανάγκη αυτή με κρασί. όμως όταν τρως το εσωτερικό από τα όστρακα, αυτά μένουν άδεια στο πιάτο καταλαμβάνοντας χώρο, εμποδίζοντας τη γεμάτη πιρουνιά από χυλοπίτες. ένα όστρακο, μια μεγάλη λαχταριστή γυαλιστερή έχει μείνει ερμητικά κλειστή. πιθανόν και χαλασμένη. τα μαζεύεις σε μία άκρη του πιάτου. τα συμμαζεύεις. το κλειστό, μεγάλο πού να το πας; πιάνει παντού τόσο, μα τόσο χώρο.περνάει ώρα. μπουκάρει η αύρα από τρεις γκέυ-φρέντλυ και την ιντελεκτουέλ συνοδό τους. δεν ακούγονται τα λόγια τους. η μουσική ωραία και η ησυχία καλύτερη μέσα στον κόσμο. το ξύδι που χρησιμοποιούν είναι το ευτελές ξύδι ΤΟΠ. αλλά ο εσπρέσσο ήταν κερασμένος.

(και με αυτά και με τούτα βούτηξα στον μετανάστη :-))