εκσυγχρονισμός;

τώρα εμένα να με συμπαθάτε...δεν τα πολυκαταλαβαίνω αυτά όλα με τις σχέσεις-καβάντζες, που 'έχε τις εσύ και δεν ξέρεις ποτέ...μπορεί να σου προκύψουν και κανονικές'...κοιτάω το κενό, γιατί πραγματικά δεν καταλαβαίνω...δεν το λέω από ανωτερότητα, μήτε από ρομαντισμό θέλω να πιστεύω, μα από καθαρή απορία.εμένα με βραχυκυκλώνουν αυτά τα χλιαρά, αυτά τα 'ναι μεν αλλά', αυτά τα 'δεν είμαι σε φάση', τα 'δε μπορώ αυτή την εποχή σχέσεις και τέτοια', τα 'δεν ξέρω πότε θα μπορώ', τα 'γιατί; μήπως θα τον παντρευτούμε;'.αυτό το je-m'en-foux σύνδρομο καλύπτει κάποια ανάγκη; είναι από μόνο του αναγκαίο;να περνάω καλά μία φορά το μήνα, παρά να ανακαλύπτω συνεχώς, παρά να είμαι παρών.δεν καταλαβαίνω γιατί είναι φυσιολογική αυτή η επισκεψιμότητα στις συναναστροφές αντρών-γυναικών.η επικοινωνία δε γίνεται με κουπόνια που τα προμηθεύεσαι από τον άλλον ή τα δίνεις σε αυτόν.οι σχέσεις δεν είναι κάτι που του βάζουμε ταμπέλα και το φοράμε σαν καινούργιο ρούχο. είναι φόρα, είναι νεύρο και ζωή. δεν είναι μήνυμα στο κινητό. δεν είναι email γαμημένε μου καινούργιε φίλε. δεν είναι lifestyle. δεν είναι όλες ίδιες.τι θα τις κάνεις τις χλιαρές, αναμενόμενες αναμνήσεις σου; δεν θα αναλωθείς στα φιλικά μάτς και θα είσαι πραγματικά κουρασμένος στο παιχνίδι για τον τίτλο; γιατί θεωρείς ότι το φιλικό μάτς θα γυρίσει σε κρίσιμο ματς πρωταθλήματος; κι αν γίνει αυτό, θα το καταλάβεις; η καθαρή ματιά είναι ανάγκη, ομορφιά και φως.είναι τρέλα και κλωτσιά. μπορεί και μούντζα, και μπουνιά ακόμα.δεν υπάρχουν σκαλιστά μπαούλα να κλείσεις τις υποψηφιότητες σου και μια στις τόσες να ρίχνεις κλεφτές ματιές μην και τις έφαγε ο σκόρος.όλα αυτά μου θυμίζουν το μπρόκολο που γίνεται νια-νιά γιατί το αφήνεις στη χαμηλή φωτιά για να πάρει ώρα να γίνει ενώ κάνεις άλλα πιο ενδιαφέροντα και σημαντικά πράγματα στον ίδιο χρόνο. ε, και δε μπορεί...θα το ξεχάσεις...το μπρόκολο θα βράσει πολύ...μπορεί να το φας μεν...αλλά θα έχει χάσει όλη του την αξία. δε μπορεί να γίνει διαφορετικά....ή μπορεί;